Herder 1… De overlever:
Dit is een herder die noodgedwongen met zijn kudde over de vlaktes loopt, de dieren zijn op zoek naar wat grassprietjes en de herder hoopt dat de dieren in leven blijven, zodat hij aan het einde van het jaar de dieren op de markt kan verkopen. Het is zijn enige vorm van inkomsten. Zonder dieren, geen bestaan, geen toekomst. Een situatie die eigenlijk niet voor komt in de westerse wereld.
Herder 2… De natuurmens:
Deze herder wil het liefst altijd in de natuur zijn, vaak alleen, weet alles van de natuur, van de plantjes, de bloemen, de dieren die er leven. De schapen zijn er nu eenmaal bij en de hond houdt ze een beetje bij elkaar.
Herder 3… De schapenmens:
Deze herder is helemaal gek van schapen, alle schapen hebben een naam gekregen, de herder praat ook met de schapen en elk schaap heeft volgens deze herder een eigen karakter. Het liefst slaapt en eet hij/ zij tussen de schapen.
Herder 4… De hondenmens:
Deze herder wil eigenlijk de hele dag bij zijn hond zijn, zijn/ haar hond wil het liefst werken met de schapen, dus samen (hond en herder) gaan ze op stap en nemen “en passant” ook nog een kudde schapen mee.
Het bovenstaande is wel erg zwart/wit. Natuurlijk zijn er overlappingen mogelijk.
Voor mijzelf valt herder 1 af, ik heb geen commerciële redenen gehad om herder te worden. Herder 2 spreekt mij erg aan, maar ik heb helaas te weinig kennis over de natuur, ik ben geen bioloog, maar wil wel graag buiten zijn.
Herder 3: toen ik 4 jaar geleden begon als herder wist ik amper het verschil tussen een schaap en een geit, ze zijn alle twee wit, poepen op dezelfde manier, dus…
Blijft over herder 4, ja, ik ga graag met m’n maatje/ maatjes op stap. De twee bordercollies betekenen veel voor me. Ik vind het steeds fascinerend om te zien dat deze borders altijd, onder alle omstandigheden willen werken voor mij. Ze zijn trouw, aanhankelijk, leergierig en altijd eerlijk.
Natuurlijk heb ik geen hekel aan schapen, maar ik zie de kudde meer als doel. De dieren moeten op pad en hebben als primaire taak: “gras eten” en ik zorg samen met m’n maatje(-s) dat dat gebeurt.
Ik heb geen innige band met de schapen…. Nu goed met eentje dan. Heb er wel meer over verteld. Het is nummer 39 een robuust, markant schaap. Het is de enige ram die bij de kudde loopt. Beetje een traumatisch verhaal… Nummer 39 werd geboren in december, in de sneeuw, buiten, geen goede start dus, moeders keek naar hem en zei: “Jij bent mijn kind niet”. Hij was ten dode opgeschreven, immers in de ijzige nacht heeft zo’n verstootten lammetje geen kans om te overleven.
Gelukkig kwam de boerin in alle vroegte poolshoogte nemen, ze liep om de stal en vond nummer 39 meer dood dan levend. Ze nam het lammetje mee naar de boerderij en probeerde hem een flesje warme melk te geven.
Met zijn laatste energie dronk het lammetje een beetje melk en twee uur later weer een beetje. Het ging steeds wat beter. Hij knapte goed op. Na vier weken was het een heerlijk gezond (pap-)lam geworden en hij mocht in de grote stal bij al zijn broertjes, zusjes, neefjes en nichtjes gaan dartelen.
Elke ochtend kwam de boerin in de stal en alle moederschapen en lammetjes stoven weg, behalve eentje... Dat was nummer 39. Hij zag een bloemetjes jurk met daaronder 2 witte benen en twee houten schoenen. Dat betekende: flesje melk, dus ALTIJD in de buurt van deze benen blijven! 39 ging zich hechten aan de mens, want een mens is: “eten”.
Ik gebruik dit nog steeds elke week. De melk is vervangen door een zakje biks, verstopt in mijn rechterjaszak. Als ik er op tik dan weet 39 het al, “De herder gaat mij wat eten geven”. Ik loop dan een paar passen verder en dan volgt hij mij, ik geef hem wat te eten, en dat herhaal ik een paar keer. Gevolg: 39 blijft mij altijd volgen als ik op mijn jas tik.
De eerst weken dat ik herder was deed ik dat met mijn boterhammenzakje, elke keer gaf ik hem een stukje brood. 39 vond het geweldig, hij bleef maar komen, en ik maar geven. Gevolg was wel dat ik elke week om een uur of een barstte van de honger, want al mijn boterhammen waren op! “Zo word ik niet oud!” dacht ik, dus de boterhammen zijn vervangen door een zakje biks.
Nummer 39 heeft heel wat meegemaakt in zijn leven. Het beestje was nog geen 6 maanden oud en moest toen al een van de moeilijkste beslissingen van zijn leven nemen. Als de lammetjes 5 – 6 maanden oud zijn dan worden ze gescheiden van de kudde, ten minste… de jongetjes, die gaan er uit, (opspelende hormonen, inteelt, aanstootgevende taferelen, vragende kinderen, etc.) goed,… die gaan dus weg, allemaal naar de… kinderboerderij.
No 39 stond jaren geleden ook voor die keus: “Of je neemt afscheid van de kudde, of… Je wordt… HAMEL.”
Hamel...? Ja, Hamel!
39 koos voor het laatste, drie dagen heeft hij op zijn rug gelegen… en maar klagen.. “Nu kan ik niets meer, nu ben ik geen man meer!” Een hamel is een ram, die eeeh ja, die “geholpen” is... na 3 dagen kwam 39 weer bij de kudde, hij kon dus helemaal niets meer, maar... hij werd wel de leider van de kudde, er liepen 200 ooien achter hem aan die dachten: “Die gozer, kunnen we wel volgen, die kan toch niets meer.” En zo geschiedde.
Misschien wel leuk om te weten, de wat oudere lezers kennen wel het woord “Belhamel” dat is dus een gecastreerde ram (de leider) die men vroeger een bel om deed, dan wist de herder als hij ergens een bel hoorde dat daar de kudde (de hamel) was. Probeer maar eens “Belhamel” te googlen, dan komt u bij Vondel uit, onze dichter des vaderlands, hij schreef rond 1600 al gedichten over de Belhamel, zo oud is dat woord al. 39 loopt nu al jaren bij de kudde en ik heb een speciale band met hem gekregen, als er groepen bij de kudde zijn dan is het altijd een mooi verhaal om over 39 te vertellen en hem aan het werk te zien.
Maar 39 wordt oud, loopt soms te trekken met zijn poot. Beheerder Aad heeft het vorig jaar al gezegd: “39 wordt oud, die moet er eerdaags uit, probeer maar een andere te vinden/ op te leiden”
Dat is nog niet zo makkelijk, ik heb geen paplam en ook geen hamel. Ik ben dit jaar op zoek gegaan naar een ooi die in mijn ogen leiderschapscapaciteiten heeft en ik heb er een gevonden. Het is een groot wit schaap, een ooi dus. Dat kan dus ook. Met dit schaap probeer ik ook een “band” op te bouwen en het lukt, dit schaap komt nu ook naar mij toe, als ik op mijn jaszak klopt en loopt nu samen met 39 al enkele maanden op kop van de kudde. Dit grote witte schaap wordt de opvolger van 39. Het leven van een schaapsherder is keihard… ik moet straks afscheid gaan nemen van mijn 39, maar ik ga dan verder met het grote witte schaap, zijn oornummer is 007… zijn naam is BOND... JAMES BOND
Nummer 39 heeft heel wat meegemaakt in zijn leven. Het beestje was nog geen 6 maanden oud en moest toen al een van de moeilijkste beslissingen van zijn leven nemen. Als de lammetjes 5 – 6 maanden oud zijn dan worden ze gescheiden van de kudde, ten minste… de jongetjes, die gaan er uit, (opspelende hormonen, inteelt, aanstootgevende taferelen, vragende kinderen, etc.) goed,… die gaan dus weg, allemaal naar de… kinderboerderij.
No 39 stond jaren geleden ook voor die keus: “Of je neemt afscheid van de kudde, of… Je wordt… HAMEL.”
Hamel...? Ja, Hamel!
39 koos voor het laatste, drie dagen heeft hij op zijn rug gelegen… en maar klagen.. “Nu kan ik niets meer, nu ben ik geen man meer!” Een hamel is een ram, die eeeh ja, die “geholpen” is... na 3 dagen kwam 39 weer bij de kudde, hij kon dus helemaal niets meer, maar... hij werd wel de leider van de kudde, er liepen 200 ooien achter hem aan die dachten: “Die gozer, kunnen we wel volgen, die kan toch niets meer.” En zo geschiedde.
Misschien wel leuk om te weten, de wat oudere lezers kennen wel het woord “Belhamel” dat is dus een gecastreerde ram (de leider) die men vroeger een bel om deed, dan wist de herder als hij ergens een bel hoorde dat daar de kudde (de hamel) was. Probeer maar eens “Belhamel” te googlen, dan komt u bij Vondel uit, onze dichter des vaderlands, hij schreef rond 1600 al gedichten over de Belhamel, zo oud is dat woord al. 39 loopt nu al jaren bij de kudde en ik heb een speciale band met hem gekregen, als er groepen bij de kudde zijn dan is het altijd een mooi verhaal om over 39 te vertellen en hem aan het werk te zien.
Maar 39 wordt oud, loopt soms te trekken met zijn poot. Beheerder Aad heeft het vorig jaar al gezegd: “39 wordt oud, die moet er eerdaags uit, probeer maar een andere te vinden/ op te leiden”
Dat is nog niet zo makkelijk, ik heb geen paplam en ook geen hamel. Ik ben dit jaar op zoek gegaan naar een ooi die in mijn ogen leiderschapscapaciteiten heeft en ik heb er een gevonden. Het is een groot wit schaap, een ooi dus. Dat kan dus ook. Met dit schaap probeer ik ook een “band” op te bouwen en het lukt, dit schaap komt nu ook naar mij toe, als ik op mijn jaszak klopt en loopt nu samen met 39 al enkele maanden op kop van de kudde. Dit grote witte schaap wordt de opvolger van 39. Het leven van een schaapsherder is keihard… ik moet straks afscheid gaan nemen van mijn 39, maar ik ga dan verder met het grote witte schaap, zijn oornummer is 007… zijn naam is BOND... JAMES BOND
 |
| James Bond (links) en Nummer 39 samen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten